Cultuur en dergelijke: De heren gaan naar het theater

Door Robbert
Een paar weken geleden kregen Menno en ik bericht van onze voormalige collega Jacob. In zijn hoedanigheid van professionele trompettist was hij één van de muzikanten in de voorstelling Muziek & Verhalen uit Kaapverdië van zangeres en verhalenverteller Lena Evora. Jacob nodigde ons uit voor de première.

De aanloop

Vanwege een hapering in de communicatie kwamen wij er op de dag zelf pas achter dat wij niet in het Isala Theater maar in Theater Islemunda onze opwachting moesten maken. Dapper stapte ik in tram 23 om na enige tijd zomaar bij de juiste halte uit te stappen. Menno, in zijn rol als voorzitter van het feestcomité, stond mij al in vol ornaat op te wachten.
Gezamenlijk trokken wij naar het theater waar keurig twee voor ons gereserveerde kaarten bij de kassa klaarlagen. Na een vloeibare versnapering namen we plaats in de zaal op de eerste rij, pal naast Jacob.

De voorstelling

Gedurende de 90 minuten die volgden werden we meegenomen op een reis naar Kaapverdië. Lena Evora wist op boeiende wijze te verhalen over het mooie Kaapverdië. Van geografische ligging tot samenstelling, tien eilanden waarvan er één onbewoond is. Van de mensen en hun bijzondere cultuur tot de ontstaansgeschiedenis en de onafhankelijkheidsstrijd. Uiteraard kwam ook de binding met Nederland aan bod en in het bijzonder die met Rotterdam.

Prachtige liederen

De vertellingen werden op prettige wijze afgewisseld met de meest prachtige liederen, waarbij Lena werd begeleid door de muzikanten Toy Vieira, Frans Silva, Marijn van der Linden, Walter Matos en natuurlijk de onvolprezen Jacob Smit.
Het gezang was weliswaar in het Portugees, maar dat was geen enkel probleem aangezien Menno en ik ter voorbereiding ons beste Portugees hadden opgepoetst. Wij lieten ons probleemloos meevoeren op de betoverende melodieën van de verschillende muziekstijlen die Kaapverdië rijk is, zoals de morna, de coladeira en de batuk. Begrippen waarover in de Kaapverdiaanse cultuur veelvuldig wordt gezongen zijn Sodade en Morabeza. Woorden die niet te beschrijven zijn maar beleefd moeten worden.

Speciaal gastoptreden

De voorstelling werd opgeluisterd door een speciale gast, zangeres Jacqueline Fortes. Zij geldt in Kaapverdië als een legende. In de tijd dat de muziekwereld op Kaapverdië nog een echt mannenbolwerk was, wist zij zich daarin als één van de weinige vrouwen staande te houden.
Ook werd er deze avond door culturele groep Lantuna een demonstratie gegeven. Zij speelden een ritme dat op Kaapverdië lange tijd verboden was en lieten de daarbij behorende sensuele dans zien.

Na afloop

Na een dikke anderhalf uur cultureel verantwoorde bevrediging begaven wij ons naar de foyer. Onder het genot van een drankje was er gelegenheid tot napraten en natuurlijk ook bijpraten met onze eigen Jacob.
Vervolgens gingen we naar Menno’s huis en maakte ik kennis met zijn huisgenoot Simba. Na een paar afzakkertjes gingen we moe maar voldaan slapen. De volgende ochtend dronken we koffie en keken we naar de katholieke mis op televisie. Aan het einde van de ochtend werd het voor mij tijd me door de inmiddels woedende sneeuwstorm huiswaarts te begeven.