Goed nieuws

Door Linda

En dan heb ik ineens goed nieuws. A.s. maandag ga ik beginnen bij een nieuwe werkgever!

Vorige week plaatste ik een bericht over het feit dat ik weer een afwijzing had gekregen. Daar baalde ik natuurlijk van. De hele week ben ik bezig geweest met een website te maken voor mijn portfolio en een Instagram account. Met het idee dat ik die dingen kon versturen naar potentiële werkgevers. Dinsdag heb ik toch ook weer een sollicitatie gemaakt. Dat voelde goed, vooral omdat ik het binnen een uur had getypt.

Afgelopen maandag had een ex collega nog een appje gestuurd of ik interesse had in een baan waarin ik een webshop en social media bij kon houden. Dinsdag belde ik de vrouw die dit allemaal regelde, zij zei dat ze nog een andere kandidaat had en als dat niks zou worden belde ze me. Die avond belde ze, de andere kandidaat ging niet door. Ik mailde mijn cv en niet veel later belde ze terug met dat ze graag een gesprek met mij bij het bedrijf wilde.

De volgende ochtend zat ik daar en ik werd steeds enthousiaster. Het begon eigenlijk al op de weg daarheen. Op de fiets langs het water, een hele mooie route! En tijdens het gesprek kreeg ik het gevoel dat ik dit moest gaan doen. Zij waren ook enthousiast en gaven aan dat ik er maar rustig over na moest denken en het de dag erna moest laten weten.

Ik fietste naar huis en er verscheen een lach op mijn gezicht. Het voelde raar, apart maar ook fijn en geweldig. Ik kon gewoon geen reden bedenken waarom ik het niet zou doen. Dus toen ik thuiskwam heb ik het aan best wat mensen verteld en er kwamen nog steeds geen redenen om het niet te doen.
Niet lang na het gesprek belde ik de vrouw die dit had geregeld en vertelde ik dat ik het graag wilde doen. Zij was blij en vroeg of ik de volgende ochtend bij haar langs kon komen om wat dingen te tekenen en alles te regelen.

Nu heb ik dus een nieuwe werkgever en daar begin ik maandag. Het is bizar dat het zo snel kan lopen en dat ook ik via mijn netwerk een baan heb gevonden.

De laatste dag

Dit is mijn laatste dag bij het Werkcafé. Heel raar, ik ben hier natuurlijk best lang geweest en ik had niet zonder deze tijd gewild. Wat het Werkcafé mij allemaal heeft gebracht is lastig om in een stukje uit te leggen. Ik heb mezelf hier weer gevonden, mijn nieuwe zelf. Dit was niet gelukt zonder de steun van Sandra. Wat een topvrouw. Op de ene manier heeft ze mij vrijgelaten om zelf te ontdekken wat ik allemaal kan en waar ik goed in ben. Aan de andere kant heeft ze me uitgedaagd om verder te komen, altijd met de juiste woorden en goede hulp.

Ook in het team heb ik me altijd op mijn plek gevoeld. Het team waar altijd nieuwe mensen bijkwamen en bekende mensen weggingen. Nu zit ik er samen met Eveline het langst en zo voelt dat ook echt.
De verhuizing heb ik gelukkig nog meegemaakt, ze zitten nu op een super plek middenin Rotterdam en het voelt goed om ze hier achter te laten. Ook raar, maar dat is alleen maar een goed teken. Ik vergeet nu waarschijnlijk nog heel wat dingen te vertellen die goed, slecht, leuk en gezellig waren maar dat zijn allemaal goede herinneringen die van tijd tot tijd vast nog een keer naar boven komen en waar ik me dan heel fijn bij zal voelen.

Het was echt super bij het Werkcafé en ik raad iedereen aan die de kans krijgt om hier werkervaring op te doen, dit met twee handen aan te pakken!