Daar zit je dan…

Door Linda

Daar zit je dan, in het nieuwe kantoor middenin de bruisende stad Rotterdam. Het zonnetje schijnt al de hele dag en door de grote ramen kijk ik uit over een mooi groen grasveld dat vol ligt met genietende mensen. Het lijkt wel alsof je iedereen ziet lachen.

De dag begon ook voor mij vrolijk. Lekker wakker worden met het zonnetje dat naar binnen schijnt, op de fiets naar het nieuwe kantoor toe en daar vooral genieten van deze nieuwe plek. Er kwam nog een oud collega langs die ik een hele tijd niet gezien had. Lekker bijgepraat en op een gegeven moment even de stad in gelopen met hem en Sandra om wat spulletjes te kopen. Niks mis mee :).

Met deze goede moed en het opgedane goede gevoel ging ik achter een laptop zitten om maar weer eens een stukje te schrijven. Eerst natuurlijk mijn mail bekijken en daar stond een mailtje van de persoon waar ik vorige week een sollicitatiegesprek mee had. Allerlei gedachten komen op dat moment binnen. Wat kun je toch veel nadenken en voelen in die paar seconden voordat je de mail opent. Ik opende het en zag alweer een afwijzing… Dit was een sollicitatiegesprek dat kon leiden naar een baan die ik heel graag wilde. Ik zag mezelf al daar zitten en lekker bezig zijn. Deze komt dus extra hard binnen. Ze geven een goede uitleg in de mail maar het blijft lastig.

Nu kijk ik weer naar buiten, alleen zonder lach op mijn gezicht. Wat wel verdacht overeenkomt met de zonnestralen die zijn verdwenen achter de wolken.