B12

B12, iedereen heeft er wel eens van gehoord. Iets met vitamine en vermoeidheidsverschijnselen als je het te kort komt.
Bij mij  slopen de symptomen er zo geleidelijk in dat het een tijd duurde voor ik überhaupt door had dat er iets mis met me was. In die periode was ik druk bezig met een opleiding dus in eerste instantie weet ik het aan stress.
Over een tijdspanne van ongeveer drie jaar gingen mijn energie en gemoedsgesteldheid achteruit.
Ik was snel moe, vaak neerslachtig, en mijn concentratie en korte termijn geheugen gingen liepen terug. Aan het einde was het zelfs zo erg dat ik er trillerig van werd.
Ik dacht aan een burnout, of depressie. Ik wist af van het bestaan van B12 maar ik at vlees en vis dus had niet het idee dat het bij mij daar aan lag. Zelfs mijn huisarts vond het onwaarschijnlijk.

Op aanraden van een specialist heb ik uiteindelijk toch mijn bloedwaardes laten onderzoeken en bleek ik een tekort te hebben.
Aan de ene kant was het een grote opluchting hoe snel een B12 tekort opgelost kan worden met een paar simpele injecties of pillen maar aan de andere kant ook wat zuur omdat ik er al zo lang mee rond liep terwijl het zo simpel te behandelen is.
Na mijn bloedonderzoek heb ik me wat meer in het onderwerp verdiept en kwam ik erachter dat dat hoewel alle dierlijke voedingsstoffen B12 bevatten de hoeveelheid sterk verschilt, zo at ik bijvoorbeeld veel kip en witte vis waar bijzonder weinig in zit.
B12 is vooral terug te vinden in rood vlees, lever en sommige schaaldieren. Ook kwam ik er achter dat niet iedereens lichaam de stof even efficiënt op neemt.

Herken je jezelf in deze symptomen? Dan is het misschien de moeite waard om je bloed te laten testen. Het is een kleine moeite die grote problemen kan voorkomen (of oplossen)