Pokemon GO!

Door Edwin

Omdat ik er in mijn enthousiasme wel eens over begon is mij gevraagd om wat te schrijven over dit nieuwe fenomeen dat zoveel mensen bezig houdt. En zoals je wel begrijpt ben ik 1 van die mensen.

Allereerst zal ik proberen te vertellen wat het precies is: Het spel draait om het verzamelen van fictieve wezens (pokemon) die jij (de ‘trainer’) kan vangen. Daarnaast kan je (niet verplicht) je pokemons opwaarderen (trainen) zodat je daar vervolgens mee tegen andere pokemon kan vechten.

Pokemon is in de jaren 90 begonnen als een spelletje op de Nintendo gameboy en kende een behoorlijk aantal verschillende versies waarbij er steeds meer nieuwe pokemon bij kwamen. Als je daar meer over wilt weten dan raad ik je aan om dat even op te zoeken via Google. In Pokemon GO kan je alleen pokemon uit de eerste spellen vangen.

Pokemon GO borduurt in principe verder op hetzelfde idee van de eerste pokemon spellen, maar voegt daar wat aan toe: Je moet nu echt naar buiten om deze pokemon te vangen. Het spel maakt gebruik van de kaarten van Google maps en GPS om je locatie op de kaart te bepalen. Al wandelende kan het spel om jou heen allerlei pokemon genereren. Veel pokemon zal je vaak en overal aantreffen, maar er zijn ook flink wat zeldzamere wezens die alleen op hele specifieke locaties (zoals bossen en rivieren) tevoorschijn komen.

Op je scherm zie je de kaart met daarop eventuele pokemon, pokestops en gyms.

Pokestops zijn plekken waar je om de zoveel tijd (5 a 10 minuten) gratis spullen kan bemachtigen voor het spel. De locaties van deze pokestops zijn vaak interessant: Het zijn vaak bekende gebouwen of kunstwerken en vaak geeft het spel ook nog een beetje informatie over het object. Zo leer je nog eens wat, en kom je nog eens ergens! Op de kaart zijn pokestops weergegeven als kleine blauwe ‘torens.’

Dat tegen elkaar spelen gebeurt nooit direct van persoon tot persoon maar via de zogenaamde ‘gyms.’ Je vecht bij een gym tegen een computergestuurde pokemon van iemand. Ik denk dat dit heel bewust gedaan is: Het spel brengt nu vooral heel veel verschillende mensen samen en ik denk dat dit effect veel minder of anders zal zijn als mensen direct tegen elkaar zouden kunnen spelen. Op de kaart zijn gyms weergegeven als grote ‘torens.’

Overigens zou ik het persoonlijk wel leuk vinden als ze een optie toevoegen waarbij je tegen elkaar kan oefenen, dat mis ik nu heel erg.

Ik wil verder niet teveel uitleggen over het spel want daar kan ik zo nog een paar alinea’s mee vullen en dat doe ik liever niet. Ik heb het liever over de discussies die op internet plaats vinden over dit spel.

Waarom leuk?

Er zijn verschillende redenen waarom mensen dit spel zo leuk vinden. Voor mij is het voornamelijk verzamelwoede: Ik vind het heel leuk om al de verschillende pokemon te vinden. Het zijn er behoorlijk veel en je bent er best lang zoet mee. Sowieso ben ik gek op spellen waarbij je allerlei dingen moet ontdekken door verkennen e.d.

Anderen zullen zo sterk mogelijke pokemon willen maken zodat ze kunnen knokken tegen andere sterke pokemon zodat ze uiteindelijk de gyms kunnen bezetten. Ik hou persoonlijk niet zo van dat competitieve element, maar snap ook dat veel mensen dit juist heel leuk vinden.

Kritiek

Er is ook heel veel kritiek op dit spel, en soms is die kritiek ook wel terecht: Mensen moeten uit hun doppen kijken en gewoon hun telefoon weg doen op plekken waar het niet gepast is. Ziekenhuizen, politiebureaus en oorlogsmonumenten kwamen voorbij in het nieuws en het is duidelijk dat we daar respectvol mee om moeten gaan. Als je dat niet begrijpt dan is er sowieso iets met je aan de hand. Maar ja, veel mensen hebben dat hele spel niet nodig om heel asociaal te zijn, met of zonder telefoon.

Maar ik vind die kritiek persoonlijk ook vaak heel hypocriet: De spelers zouden wat meer om zich heen moeten kijken en zich meer bezig moeten houden met de realiteit. Verder zouden pokemon spelers zombies zijn en, alsof het nog niet genoeg was, werden de arme vluchtelingen er ook gretig bij betrokken. En dat terwijl wij hier in decadent Nederland met onze decadente huizen, decadente banen en decadente bezittingen in deze decadente maatschappij wel vaker bezig zijn met allerlei vrijetijdsbesteding waarvan je net zo goed zou kunnen stellen dat we wat meer bezig zouden moeten zijn met de realiteit, zoals vluchtelingen en andere problematiek in de wereld. Maar ga vooral door met vooral over anderen muggenziften. En ook zonder pokemon go houdt iedereen op straat en in het verkeer zich vooral met zichzelf bezig.

Nieuw fenomeen

Het is gewoon een spelletje dat ook nog eens een vrij nieuw fenomeen op een vrij bombastische manier blootlegt: Miljoenen mensen zijn de straat op gegaan om – met hun snoet half geplakt op hun mobiel – dit spelletje te spelen. Chaos, plezier, boosheid en verwarring… En ik vind het prachtig.

Natuurlijk moeten we iedere keer weer opnieuw kijken naar hoe we om moeten gaan met deze nieuwe fenomenen, maar ik moet eerlijk gezegd ontzettend lachen om de reacties. Al kronkelend van ongenoegen en stijf samengeknepen bipsjes kijken de kritische mensen naar ‘alweer wat nieuws’ en grommen ze hoe slecht het wel niet is voor ‘ons.’

Maar zeg nou zelf: Eigenlijk zijn we met zijn allen al veel langer bezig met onszelf te vermaken of zelfs verdoven door middel van muziek, film, drugs, games en andere hobby’s. We hebben dat ook gewoon nodig. En een ieder ontspant weer op z’n eigen manier. En door de jaren heen hebben we steeds weer nieuwe manieren verzonnen om ons te ontspannen.

Alles gaat voorbij

Nu, na alweer een aantal maanden merk ik bij mezelf dat de interesse alweer afneemt. Ik speel Pokemon al vrijwel niet meer op mijn telefoon. Het was leuk, ik heb het geprobeerd en weer los kunnen laten.

En dat geldt denk ik voor veel meer mensen en fenomenen. Dus ik vraag me af waar veel mensen zich nou zo druk om maken. Het komt en het gaat en laat soms zijn sporen achter. En over het algemeen doen we met de negatieve ervaringen weer positieve dingen. Daar geloof ik stellig in.

En als laatste zou ik willen zeggen: Probeer het spelletje zelf een keer! Het kost niets en je hebt de ‘in-app’ aankopen niet nodig om het spel op een volledige manier te beleven. En anders is het met een druk op de knop ook weer van de telefoon verwijderd.