werkcafe

Het sociale vangnet genaamd ‘bijstand’

Het woord ‘bijstand’ roept vaak negatieve reacties op bij mensen, maar in Nederland mogen we blij zijn dat er zoiets als de bijstandswet bestaat. Als mensen op de een of andere manier niet meer in staat zijn eigen inkomen te genereren, door bijvoorbeeld ziekte, arbeidsongeschiktheid of omdat je ontslagen wordt, dan zou het zomaar kunnen voorkomen dat je zonder inkomen komt te zitten. In Nederland bestaat in de jaren ‘60 van de vorige eeuw de ‘Algemene Bijstandswet’, die ervoor garant moest staan dat mensen die zonder inkomsten komen te zitten kunnen worden opgevangen in de vorm van een bijstandsuitkering. Vanaf 1996 heette deze wet zeven jaar lang de ‘Algemene bijstandswet’, (zonder hoofdletter) en sinds 2004 heette het de ‘Wet werk en bijstand’.

Het te ontvangen bedrag voor mensen in de bijstand ligt rond het minimumloon. Meer dan duizend Euro per maand aan een ontvangen uitkering is vaak niet eens aan de orde. Het is geen geheim dat het inkomen bij het ontvangen van een bijstandsuitkering dus minimaal is. Het dagelijks leven is voor iedereen die ermee te maken krijgt niet altijd even makkelijk, vanwege het feit dat er vaak nauwelijks financiële ruimte is voor zaken als zou op vakantie kunnen, een dagje uit, enzovoorts. Bovendien is het zo, dat de gemeente je kan verplichten om aan arbeidsparticipatie te doen. Dat wil zeggen dat je een tegenprestatie moet leveren voor het ontvangen van de uitkering.

In sommige landen sta je er, in tegenstelling tot Nederland, letterlijk alleen voor als je werkloos raakt en dus zonder inkomen komt te zitten. In de Verenigde Staten bestaat er bijvoorbeeld niet zoiets als een bijstandswet zoals wij die in Nederland kennen. Als je in Amerika zonder inkomen komt te zitten, dan heb je een serieus probleem. Wat dat betreft mogen we in Nederland in onze handjes knijpen. Vooral degene die een beroep doen op de sociale zekerheidswet.

Dat het woord ‘bijstand’ soms negatieve associaties oproept is niet altijd even leuk voor hen die zich hierdoor beledigd voelen. Het is echter wel enigszins te verklaren. Als uitkeringsgerechtigde voer je vaak geen betaalde arbeid uit, omdat dit vanwege omstandigheden niet mogelijk is of omdat dit wordt verboden door de gemeente. De mensen die een bijstandsuitkering ontvangen worden derhalve soms vereenzelvigd met begrippen als ‘lui’ of ‘ondankbaar’, ongeacht of dit feitelijk terecht is of niet. Als uitkeringsgerechtigde heb je dus vaak direct of indirect te maken met bepaalde stigma’s vanuit de maatschappij.

Dat is in mijn optiek wel een nadeel van het ontvangen van een bijstandsuitkering. Iemand zal niet snel één op één zeggen wat hij of zij denkt over de bijstand, maar op bijvoorbeeld Internetfora wordt er nogal eens minachtend gesproken over de bijstand op zich en over uitkeringen in het algemeen. En dat terwijl er talloze redenen kunnen zijn om in de bijstand terecht te komen, waarbij dit niet per definitie de schuld hoeft te zijn van degene die in een uitkeringssituatie is terecht gekomen. Ik denk ook niet dat dit snel zal veranderen, tenzij de overheid bijvoorbeeld een SIRE campagne start om stigmatisering tegen te gaan. Maar de vraag is of dit nut zal hebben aangezien nog altijd een relatief klein deel van de mensen in Nederland in de bijstand zitten.

2 Vind ik leuk
2 Vind ik leuk leden vinden dit artikel leuk
3.522 keer bekeken

Reageren

Reacties

Er zijn nog geen reacties op dit bericht.

Bekijk ook

De Tour in Rotterdam

18-jul-2019 - Leuke dingen in de stad

Lees artikel